กริยา Infinitive คืออะไร?

Infinitive verb หรือที่เรียกกันว่า "รูปกริยาไม่ผัน" เป็นรูปแบบของกริยาที่ไม่แสดงถึงการกระทำในช่วงเวลาใด ๆ โดยเฉพาะ ความหมายของ infinitive นั้นไม่บ่งบอกถึงอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต แต่จะมีรูปกริยาที่เป็นมาตรฐาน และมักจะมาพร้อมกับคำว่า "to" ตัวอย่างเช่น "to eat", "to run", หรือ "to learn"

การใช้ infinitive verb เป็นเรื่องสำคัญในหลายภาษารวมถึงภาษาอังกฤษ เพราะสามารถใช้เพื่อแสดงความตั้งใจ การกระทำในอนาคต หรือความคิดที่ไม่ระบุเวลา อีกทั้งยังมีบทบาทสำคัญในประโยคที่แสดงคำสั่ง คำแนะนำ หรือแผนการ

บทความนี้จะช่วยอธิบายให้คุณเข้าใจเพิ่มเติมเกี่ยวกับการใช้ infinitive verb และวิธีที่ถูกต้องในการนำไปใช้ในประโยค เพื่อให้คุณสามารถเขียนและพูดได้อย่างมั่นใจมากขึ้น

Infinitive verb คืออะไร: ความหมายและการใช้

Infinitive verb หรือกริยารูปไม่ผัน คือคำกริยาที่ใช้ในรูปพื้นฐานโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงตามบุคคล เวลา หรือจำนวน. ในภาษาอังกฤษ Infinitive verb มักจะมีคำว่า "to" นำหน้า เช่น to eat, to run, to be. อย่างไรก็ตาม ในบางกรณี คำว่า "to" อาจจะถูกละไว้ได้ เช่นในประโยคคำสั่งหรือคำแนะนำ.

การใช้ Infinitive verb

Infinitive verb ถูกใช้ในหลายบริบทเพื่อแสดงถึงการกระทำหรือสภาพที่ไม่เปลี่ยนแปลง. ตัวอย่างเช่น:

การใช้ Infinitive verb จึงเป็นเรื่องสำคัญในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเพื่อเข้าใจและสื่อสารได้อย่างถูกต้อง.

วิธีการใช้งาน Infinitive verb ในประโยค

Infinitive verb คือรูปของกริยาที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงตามประธานหรือกาลเวลา โดยทั่วไปจะมีคำว่า "to" นำหน้า เช่น "to eat", "to run", หรือ "to play" การใช้งาน Infinitive verb ในประโยคสามารถแบ่งออกได้เป็นหลายแบบขึ้นอยู่กับหน้าที่ของมัน

1. ใช้เป็นประธานของประโยค

Infinitive verb สามารถทำหน้าที่เป็นประธานของประโยคได้ ตัวอย่างเช่น:

2. ใช้หลังคำกริยาบางคำ

Infinitive verb มักใช้ตามหลังคำกริยา เช่น want, need, หรือ like เช่น:

3. ใช้เพื่อบอกจุดประสงค์

Infinitive verb สามารถใช้เพื่อแสดงถึงจุดประสงค์หรือเหตุผล ตัวอย่างเช่น:

การใช้ Infinitive verb ในประโยคจึงมีความหลากหลาย ขึ้นอยู่กับหน้าที่ของมันในการแสดงความหมายที่ต้องการ

ข้อแตกต่างระหว่าง Infinitive verb และรูปกริยาอื่น ๆ

Infinitive verb เป็นรูปกริยาที่ไม่มีการผันตามประธานหรือกาลเวลา โดยทั่วไปจะแสดงในรูป to + base form ของคำกริยา เช่น to run, to eat, to sleep ในขณะที่กริยารูปอื่น ๆ จะมีการเปลี่ยนแปลงตามสถานการณ์

การผันกริยา (Conjugated verbs)

กริยาที่ถูกผันจะแตกต่างจาก Infinitive verb เนื่องจากจะเปลี่ยนแปลงตามประธานและกาลเวลา ตัวอย่างเช่น คำว่า "run" เมื่อใช้กับประธานที่ต่างกันในปัจจุบันอาจจะกลายเป็น runs หรือ ran ในอดีต แต่ในรูป Infinitive จะยังคงเป็น to run

Gerunds และ Participles

Gerunds เป็นรูปกริยาที่เติม -ing ที่ใช้ในลักษณะของคำนาม เช่น running ซึ่งสามารถใช้เป็นประธานหรือกรรมของประโยคได้ ส่วน Participles จะใช้ในการสร้างกาลเวลาและรูป passive โดยรูปปัจจุบันคือ running และรูปอดีตคือ run

การใช้ Infinitive verb

การใช้ Infinitive verb มีความเฉพาะเจาะจง เช่น เมื่อใช้หลังคำกริยาบางคำ (เช่น want, need) หรือในโครงสร้างบางอย่าง เช่น to express purpose เพื่อแสดงจุดประสงค์ ตัวอย่างเช่น "I want to run every morning."

สรุปเกี่ยวกับการใช้ Infinitive verb ในภาษาไทยและภาษาอังกฤษ

การใช้ Infinitive verb เป็นสิ่งที่สำคัญทั้งในภาษาไทยและภาษาอังกฤษ เนื่องจากช่วยสร้างประโยคที่ชัดเจนและตรงไปตรงมา นอกจากนี้ ยังช่วยในการเข้าใจการกระทำหรือความต้องการที่สื่อออกมาในแต่ละประโยคได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ตัวอย่างที่ได้แสดงไปในบทความนี้ แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างและความเหมือนของการใช้ Infinitive verb ในสองภาษา แม้ว่าการใช้ในภาษาไทยจะไม่ชัดเจนเหมือนในภาษาอังกฤษ แต่ก็สามารถเรียนรู้และปรับใช้ได้ไม่ยาก

สรุป

เมื่อพิจารณาถึงการใช้ Infinitive verb ในทั้งสองภาษา เราสามารถเห็นได้ว่าภาษาอังกฤษมีรูปแบบการใช้ที่ชัดเจนและหลากหลายมากกว่า ในขณะที่ภาษาไทยมีรูปแบบที่ยืดหยุ่นและไม่ตายตัวเท่ากับภาษาอังกฤษ

ดังนั้น การเข้าใจและใช้ Infinitive verb อย่างถูกต้องจะช่วยให้การสร้างประโยคในทั้งสองภาษาได้อย่างมีประสิทธิภาพและเป็นธรรมชาติ